1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych powierza się Komisji na warunkach określonych w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 8 ust. 5 i art. 16 ust. 3, powierza się Komisji na okres 5 lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. "Polska"O ileż w biednym słowie,Może się zmieścić treści?Słowo wielkie w wymowie,Bo wielkie serce mieści.Polska- to wielkie słowo,Choć biednie się zapisze,Piękn… On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. Pokrywający je biało-czerwony lukier podkreślał ich „patriotyczny” smak i przypominał o kolejnej rocznicy niepodległości. Polska! O, ileż w jednym słowie Może się zmieścić wielkiej treści, Ile rozpaczy i boleści, Nikt nie wyliczy, nikt nie powie, Chyba, że tylko polskie serce, Co wiek przetrwało w poniewierce… W CV, dokumentach do urzędu staraj się trzymać zasady 1800-2000 znaków ze spacjami na jedną stronę. Limit znaków na pojedynczy komunikat w Twitterze wynosi 280. Na stronie internetowej powinno się znaleźć minimum 300 znaków, choć niektórzy specjaliści SEO mówią nawet o 1000. Podsumowanie. Nasz internetowy licznik słów działa Poseł PO to nie polityk, czyli ile głupoty da się zmieścić w jednym tweecie @Munchhausen weszlo.com #polityka #weszlo #pilkanozna #posel #cezarykucharski #glupotanieboli #platformaobywatelska . polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. in one word in a single word in two words in just one word Metodę protokołów można streścić w jednym słowie: rozbicie. The whole method of the Protocols may be described in one word, Disintegration. Gdybyśmy chcieli tą całą naukę zawrzeć w jednym słowie... byłaby to "tolerancja". If we wanted to include the whole teaching in one word... this would be "tolerance". Odpowiedź mieści się w jednym słowie: "zasady". Now, in a word, the answer is "rules." Odpowiedź mieści się w jednym słowie: "zasady". Złe zasady uniemożliwiają rozwiązania korzystne dla wszystkich, osiągalne, gdy można dostarczać nowe technologie tak, by były dostępne dla ludzi w rodzaju Nelsona. Now, in a word, the answer is "rules." Bad rules can prevent the kind of win-win solution that's available when people can bring new technologies in and make them available to someone like Nelson. To szybko rosnący przemysł, który łączy nowe technologie, przestępczość, narkotyki i duże pieniądze, mimo iż jego natura może zostać podsumowana w jednym słowie: przemoc. It is a rapidly growing industry bringing together new technology, criminality, narcotic drugs and big money, although its nature can be summed up in a single word: violence. Najpiękniejsze dźwięki w jednym słowie zbiegły się. Różnica między nami a zwierzętami zamyka się w jednym słowie: nowość. The only difference between them and us can be summarized in one word: novelty. Wiele rzeczy, siostro, ale w jednym słowie... Many things, sister, summed up in one word... Jak można opisać to w jednym słowie? Właśnie widziałem to nagranie i to co mogę powiedzieć streszcza się w jednym słowie, niesamowite. I've just seen this video, and all I can tell you is, in one word, amazing. I powiem ci dlaczego w jednym słowie. Kluczem do jego przewagi strategicznej jest w jednym słowie: uproszczenie. Their strategic advantage can be summed up in one word: simplification. Co do gry, może być opisane wyłącznie w jednym słowie - badania. As for the gameplay, it can only be described in one word - study. Jest prawie niemożliwe zamknięcie elegancji, klasy, wyrafinowania, wytworności i gracji w jednym słowie. It is almost impossible to define elegance, class, sophistication, refinement and grace in one word. Polecenie powinno być podane w jednym słowie, bez powtarzania go. The team should be given in one word, without repeating it. Reasumując, w zarządzaniu eventami staff briefing można zamknąć w jednym słowie: profesjonalizm. So, in the context of event management, the staff briefing can be summed up in one word: professionalism. Wszystkie te elementy są nazywane w jednym słowie - zaopatrzenie. All these elements are called in one word - supplies. Badania i innowacja w jednym słowie: VisionAir. Timeline Research and innovation, in one word: VisionAir. Timeline To złożona sprawa, ale rozwiązanie można ująć w jednym słowie: kwalifikacje. This is a complex issue, but a solution can be summed up in one word: skills. Szczęście można odnaleźć w jednym słowie: zaprzeczenie. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 60. Pasujących: 60. Czas odpowiedzi: 96 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200 polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński francuski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Komplement i obraza w jednym słowie. Un compliment et une insulte en un mot. Co do gry, może być opisane wyłącznie w jednym słowie - badania. En ce qui concerne le gameplay, il ne peut être décrit en un mot - l'étude. Wszystkie te elementy są nazywane w jednym słowie - zaopatrzenie. Tous ces éléments sont appelés en un seul mot - fournitures. Miłość, Moc, Mądrość, Świętość - to wszystko jest w jednym słowie - BÓG. L'amour, Puissance, Sainteté - tout cela en un seul mot DIEU. Odpowiedź mieści się w jednym słowie: "zasady". Et bien, en un mot, la réponse est "Les règles". Różnica między nami a zwierzętami zamyka się w jednym słowie: nowość. L'unique différence entre eux et nous peut se résumer en un mot : nouveauté. I powiem ci dlaczego w jednym słowie. Je vais te dire pourquoi, et en un mot. Wpadłabym w wielkie kłopoty logując się swoim imieniem... willamonday, w jednym słowie... którego nie używałam przez rok. Je m'attirerais de gros ennuis si je me connectais sous le nom willamonday, en un seul mot que je n'ai pas utilisé depuis des années To co Verne próbuje powiedzieć, ciężko wypowiedzieć w jednym słowie... Ce que Vern essais de dire c'est, bien c'est dur de résumer en un seul mot... To szybko rosnący przemysł, który łączy nowe technologie, przestępczość, narkotyki i duże pieniądze, mimo iż jego natura może zostać podsumowana w jednym słowie: przemoc. Il s'agit d'un secteur en forte progression, mêlant nouvelles technologies, criminalité, drogues et gros sous, bien que sa nature même se résume en un seul mot: la violence. Rozwiązanie problemu osób transpłciowych w mediach tkwi w jednym słowie:więcej. La solution aux soucis de représentation tient en un mot. Jak długo w jednym słowie. Opiszę wszystko w jednym słowie doskonałego Wszystko co zrobiłeś, mieści się w jednym słowie... Nie ma nic więcej niż to Ernest Hemingway, niezapomniany w jednym słowie. Il ne reçoit pas plus d'Ernest Hemingway que cela, inoubliable dans un mot. Le Gorafi, francuska wersja The Onion, była chyba jedynym serwisem internetowym, któremu udało się dokładnie uchwycić panujący nastrój - w jednym słowie opublikowanym na stronie głównej: Nie. Peut-être que seul Le Gorafi, l'équivalent français de The Onion, a réussi à capturer correctement la désolation de tout cela, affichant juste un mot sur sa première page : Non. Wszystkie prawa są spełnione w jednym słowie: "miłość" (Rzym. 13:10). Toute la loi s'accomplit dans le mot «amour» (Romains 13:10). Wszystko co zrobiłeś, mieści się w jednym słowie... Le plus drôle, c'est que tu n'as répondu que par un mot : Najpiękniejsze dźwięki w jednym słowie zbiegły się. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 23. Pasujących: 23. Czas odpowiedzi: 64 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200 W przeddzień obchodów Święta Niepodległości uczniowie klas IV-VI przygotowali lekcję historii pod kierunkiem p. Moniki Małopolskiej i p. Karoliny Buty. W swoim wystąpieniu – montażu słowno-muzycznym – zaprezentowali i przypomnieli długą drogę Ojczyzny do odzyskania niepodległości, przypomnieli o latach niewoli, krwawo stłumionych powstaniach narodowych, które miały pomóc Polakom w dążeniach do niepodległości, wspomnieli o walce Polaków w czasie I i II wojny światowej. Akcenty patriotyczne wprowadziły utwory literackie i pieśni Rota, Legiony, Wojenko, wojenko…, Przybyli ułani. Przed pomnikiem Wołyńskiej Brygady Kawalerii znajdującym się przy budynku szkoły, zapłonął znicz. Zaprezentowana przez uczniów lekcja powinna wszczepić w ich młode serca chęć poznawania historii naszego kraju i rozbudzić szacunek do Ojczyzny. Kamień Pamięci Wołyńskiej Brygady Kawalerii Delegacja uczniów zapalająca znicz pamięci Uczniowie biorący udział w części artystycznej, pod kierunkiem dr Moniki Małopolskiej i mgr Karoliny Buty 23 styczeń to kolejna data smuty Polski. Właśnie tego dnia dokonano na Polsce kolejnego gwałtu, w wyniku zdrady targowicy-przeciwników reform Kraj zalały wojska Rosyjskie. Konstytucja 3 maja nie zdażyła wejść w życie; targowiczanie, którzy doszli do władzy, odwołali reformy i łapczywie rozdrapywali majatki przeciwników. Nie przypuszczali, że caryca i król pruski szykują im nie lada niespodziankę. Dnia 23 stycznia 1793 roku Rosja i Prusy podpisały traktat o drugim rozbiorze Polski. Upadek Polski Podpisujcie sami, pieczętujcie znakiem Że w was pany senatory Nikt nie jest polakiem Pan Tadeusz Reytan hańbą się nie splami On nie uzna krzywdy kraju Razem ze zdrajcami Pan Tadeusz Reytan w progu się położy Pozwie pany senatory Na Wielki Sąd Boży Postawa Reytana Tadeusz Rejtan urodził się 20 sierpnia 1742 roku w Hruszówce w rodzinie ziemiańskiej Dominika Rejtana i Teresy z Wołodkowiczów. W roku 1773 był posłem województwa nowogródzkiego na Sejm Rozbiorowy w Warszawie. Swoją patriotyczną postawę i wierność Rzeczpospolitej okazał już na pierwszej sesji sejmowej, która odbyła się 19 kwietnia 1773 roku. Tego dnia wraz z Samuelem Korsakiem i Stanisławem Bohusewiczem sprzeciwiał się możliwości zatwierdzenia traktatu wieńczącego I rozbiór Polski. Chciał nie dopuścić do zawiązania się konfederacji sejmowej pod przewodnictwem marszałka Adama Ponińskiego. 21 kwietnia odrzucono obiekcje przedstawiane przez protestujących patriotów. Do okazania nieposłuszeństwa obywatelskiego doszło w momencie, gdy marszałek Poniński nakazał posłom opuścić salę obrad, co w ówczesnych realiach symbolizowało uznanie decyzji konfederackich. Wówczas Tadeusz Rejtan w swym bohaterskim oporze rzucił się na próg i starał się zagrodzić drogę wychodzącym posłom krzycząc do nich: „Chyba po moim trupie!”. Niestety posłowie wyszli przechodząc po leżącym i ostatecznie Rejtan musiał ustąpić. Razem ze swoimi towarzyszami pozostawał w sali obrad przez 36 godzin i dopiero 22 kwietnia, będąc już wyczerpany fizycznie i psychicznie, wyszedł z budynku sejmu. Po tym sejmie miał, zgodnie z tradycją rodzinną, udać się na Litwę, gdzie też popadł w obłęd, a 8 sierpnia 1780 roku popełnił samobójstwo. Spełnił tym samym instrukcję poselską, którą otrzymał po wyborze na posła na sejmiku w Nowogródku, a kazała ona „bronić całości Polski z narażeniem życia i mienia”. Tym razem Rosja zagarnęła znaczne obszary Litwy, Ukraimy i Podola- 250 km. kwadratowych z 3 mln. mieszkańców, a Prusy zagarnęły resztę Wielkopolski oraz Gdańsk i Toruń- 57 km, kwadratowych zamieszkanych przez ponas milion ludzi. Austria, która zbyt późno zgłosiła swe prtensje, nie dostała nic. Zaskoczeni przywódcy Targowicy próbowali z poczatku protestować. Z czasem pogodzili się jednak z nową sytuacją. Rezwuski spokojnie osiadł w swych dobrach. Potocki i Branicki uznali sie za wiernych poddanych Rosji. W tymże 1793 r. zaborcy nakazali królowi zwołać do Grodna sejm - ostatni w Rzeczopospolitej - mający uznać Drugi Rozbiór Polski. Traktat z Rosją został zatwierdzony po przeszło miesiącu obrad; o układzie z Prusami posłowie nie chcieli nawet słyszeć. Dwa miesiące później Rosjanie wycelowali w zamek grodzieński armaty. Posłowie siedzieli bez słowa całą noc; nad razem marszałek oświadczył, że milczenie oznacza zgodę i traktat z Prusami zatwierdzono. Reakcje po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja w Europie były różne. Prusy oficjalnie pochwaliły ją, natomiast w tajemnicy uznały, że jest ona zagrożeniem dla ich imperialistycznych planów. W Rosji uznano, że należy ją obalić i powrócić do stanu sprzed 1788 roku. Najbardziej niezadowoleni z dzieła Sejmu Czteroletniego byli magnaci polscy. Grupa magnatów, która zaprzedała interesy kraju w dobie konfederacji radomskiej (Ksawery Branicki, Seweryn Rzewuski, Szczęsny Potocki) złożyli w Głównej Kwaterze wojsk rosyjskich ofertę zawiązania konfederacji przeciw trwającemu jeszcze Sejmowi Wielkiemu. Caryca przyjęła ją choć zwlekała z realizacją. KONFEDERACJA TARGOWICKA (1792) o rok po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja ofertę zdrajców przyjęła caryca Katarzyna II, tuż po podpisaniu pokoju z Turcją, podyktowała im zasady ustrojowe dla Polski; o zdrajcy w Targowicy ułożyli akt konfederacji - było to 14 maja 1792 r.; akt podpisało 13 polskich emigrantów na czele z Ksawerym Branickim, Sewerynem Rzewuskim i Szczęsnym Potockim; akt zawierał: oskarżenie o obalenie praw kardynalnych (wolna elekcja, liberum veto, prawo wypowiedzenia posłuszeństwa królowi, wyłączność szlachty na posiadanie dóbr ziemskich i urzędów) oraz przyjmowanie zaraźliwych i fatalnych wzorców z Paryża; o zdrajcy zwrócili się do Katarzyny II, jako gwarantki ustroju, o wkroczenie wojsk "sojuszniczych" do Rzeczypospolitej - Rosja formalnie występowała nie jako agresor, lecz sojusznik Rzeczypospolitej. WOJNA POLSKO - ROSYJSKA W OBRONIE KONSTYTUCJI (1792) o Rzeczypospolita nie była przygotowana do wojny, lecz patriotycznie nastawione społeczeństwo na wszystkie sposoby walczyły przeciw obcej interwencji; wojna jednak nie miała szans, ponieważ strona polska dysponowała siłami dwa razy słabszymi; o konserwatywna szlachta stała po stronie Targowicy; o pomyślniej, niż na Litwie, która poddała się na skutek zdrady, walczyły armie ks. Józefa Poniatowskiego, który zwyciężył pod Zieleńcami i gen. Tadeusza Kościuszki, który odniósł sukces pod Dubienką; o cesarzowa nakazała królowi przystąpienie do Targowicy i kapitulację; o 23 lipca 1792 r. zapadła w Warszawie decyzja o zaniechaniu walk i przystąpieniu króla do Targowicy - król stracił popularność, a targowiczanie stali się panami Polski - władzę sprawowała Generalność Konfederacji Targowickiej; o Konstytucja 3 Maja i wszystkie ustawy Sejmu Czteroletniego zostały obalone, a w kraju zaczął się szerzyć terror i bezprawie. Drugi Rozbiór Polski(1793) o klęska w wojnie 1792 przypieczętowała losy Polski, zwycięskie w wojnie Prusy i Rosja zawarły umowę dotyczącą II rozbioru Polski - 23 stycznia 1793 r. zawarto w Petersburgu konwencję rozbiorową między Rosją i Prusami: Prusy - ok. 58 tyś. km2; 1,1 mln ludności - Wielkopolska, Kujawy, miasta pruskie, część Mazowsza; Rosja - ok. 250 tyś. km2; 3 mln ludności - Ukraina, Podole, część Wołynia; o w 1793 r. zwołano sejm w Grodnie, który miał zatwierdzać traktat rozbiorowy; posłowie wiele godzin protestowali milczeniem, ale marszałek uznał to milczenie za zgodę na zabór; o król Stanisław stał się narzędziem w rękach pruskich i rosyjskich. SKUTKI: o przywrócono Radę Nieustającą, Rosja i Prusy stały się gwarantkami prawa; o utrata suwerenności, wprowadzono zakaz prowadzenia samodzielnej polityki zagranicznej; o zmniejszono liczbę wojska do 15 tyś. o wprowadzono ostrą cenzurę i wysokie kary za naruszenie przepisów; o zamknięto granicę; o Rzeczypospolita oddała Rosji i Prusom najurodzajniejsze tereny rolnicze na zachodzie i wschodzie, ośrodki rzemiosła i przemysłu; o Polskę odcięto od morza i rzek (handel czarnomorski); nastąpił kryzys gospodarczy Rzeczpospolita w okresie rozbiorów Po przegranej wojnie w obronie Konstytucji 3 maja w 1792 roku król Stanisław August Poniatowski przystąpił do konfederacji targowickiej. Została ona stworzona w 1791 roku przez hetmanów Potockiego, Rzewuskiego i Branickiego i miała na celu obronę starego porządku przy pomocy carycy rosyjskiej Katarzyny II. W odpowiedzi na ten krok króla wielu przywódców patriotycznych oraz oficerów polskich udało się na emigrację. Kraj został zajęty przez wojska rosyjskie, a władza przeszła w ręce targowiczan. Unieważniono większość postanowień Konstytucji 3 maja. Francja pozostawała bierna. Tymczasem między Berlinem i Petersburgiem dojrzał już plan drugiego rozbioru Polski. W 1793 roku został podpisany nowy traktat rozbiorowy między carycą Katarzyną II i Fryderykiem Wilhelmem II, Austria nie uczestniczyła w tym podziale, ponieważ była zaabsorbowana wojną z Francją po rewolucji. Rzeczpospolita utraciła na rzecz Prus 58 tys. km kwadratowych i 1,1 miliona ludzi (Gdańsk, Toruń, Wielkopolskę, Kujawy, część Mazowsza z Płockiem, Łowicz, Piotrków oraz Częstochowę), na rzecz Rosji 250 tys. km kwadratowych i 3,0 miliona ludności (ziemie na wschód od linii łączącej Zbrucz z Dyneburgiem). Insurekcja Kościuszkowska Gen. Tadeusz Kościuszko. Rycerz wolności, równości i braterstwa Drugi rozbiór Polski i rządy targowiczan wywołały w kraju falę niezadowolenia. Rodacy nie pogodzili się z utratą tak wielkich obszarów. Patrioci w kraju jak i za granicą przygotowywali powstanie przeciw zaborcom. Przywódcę insurekcji widziano w Tadeuszu Kościuszce - bohaterze wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych i wojny polsko-rosyjskiej 1792 roku. Wybuch powstania przyspieszyło zarządzenie targowiczan będących u władzy o zmniejszeniu liczebności armii polskiej do 15 tysięcy. Brygada kawalerii gen. Antoniego Madlińskiego nie podporządkowała się rozkazowi o rozbrojeniu i 12 marca 1794 roku wymaszerowała z Ostrołęki w kierunku Krakowa. Gdy garnizon rosyjski opuścił miasto, aby walczyć z nadciągającymi oddziałami, do Krakowa wkroczył Tadeusz Kościuszko i uroczyście ogłosił dnia 24 marca 1794 roku akt powstania. Objął jednocześnie władzę dyktatorską naczelnika insurekcji. Chciał, aby nie tylko szlachta, ale także chłopi walczyli w imię wolności Polski. Następnie wyruszył z regularnym wojskiem oraz 2 tys. oddziałem chłopskim w kierunku stolicy. Dnia 4 kwietna 1794 roku siły powstańcze pokonały wojska rosyjskie w bitwie pod Racławicami. Zwycięstwo to miało ogromne znaczenie - było pierwszym sukcesem powstania. Kościuszko po bitwie mianował oficerem Bartosza Głowackiego, chłopa, który odznaczył się w czasie ataku na armaty. Tadeusz Kościuszko Na wieść o zwycięstwie pod Racławicami w Warszawie 17 kwietnia 1794 roku wybuchło powstanie. Żołnierze, rzemieślnicy i lud miasta pod wodzą szewca Jana Kilińskiego uderzył na ambasadę i garnizon rosyjski - po dwóch dniach pozostałe niedobitki wojsk rosyjskich opuściły miasto. Wilno zostało opanowane przez powstańców pod wodzą płk Jakuba Jasińskiego. W celu zapewnienia powstaniu udziału chłopów Kościuszko 7 maja 1794 roku w Połańcu ogłosił tzw. uniwersał połaniecki. Znosił on poddaństwo osobiste chłopów, zwolnienia od pańszczyzny dla walczących oraz prawo nieusuwalności z użytkowanego gruntu. Przeciw powstaniu wystąpiły zdecydowanie Prusy. Warszawę przygotowywano do obrony, wybuchło powstanie w Wielkopolsce. Tymczasem oddziały polskie poniosły klęskę w walce z armią pruską pod Szczekocinami 6 czerwca 1794 roku. Padło Wilno, zostały pokonane oddziały broniące linii Bugu przed Rosjanami. W lipcu i sierpniu toczyły się ciężkie walki z wojskami pruskim pod Warszawą, ostatecznie uwolniono miasto od oblężenia. Aby nie dopuścić do połączenia się dwóch armii rosyjskich dnia 10 października Kościuszko ze swoimi siłami zastąpił drogę wojsku carycy Katarzyny II. W bitwie poniósł druzgocącą klęskę i sam dostał się do niewoli. Dalszą obroną stolicy dowodził Józef Zajączek. W listopadzie wojska rosyjskie zajęły Pragę i dokonały tam rzezi na jej mieszkańcach. Ostatni naczelnik powstania Tomasz Wawrzecki podpisał kapitulację, powstanie upadło. Trzeci rozbiór Polski Jeszcze w trakcie walk Rosja, Austria i Prusy starały się zająć jak największe tereny. W 1795 roku podpisano porozumienie rozbiorowe. Prusy uzyskały większą część Mazowsza z Warszawą i tereny Litewski po Niemen. Austria zdobyła resztę Małopolski z Krakowem i Lubelszczyznę po Pilicę i Bug. Tereny na wschód od Niemna i Bugu wraz z Kurlandią przypadły Rosji. Państwa zaborcze zobowiązały się umową podpisaną w 1797 roku w Petersburgu, że żaden z monarchów nie będzie nigdy używał tytuły króla polskiego. Było to oznaką chęci unicestwienia Rzeczpospolitej na zawsze. Stanisław August Poniatowski po klęsce insurekcji został przewieziony do Grodna. Jesienią 1795 roku abdykował. Zmarł 3 lata później w Petersburgu. Znaczenie rozbiorów Trzeci rozbiór wymazał Rzeczpospolitą z map Europy. Z państwa polsko-litewskiego, liczącego w połowie XVIII wieku około 725 tys. km kwadratowych i 12,2 miliona mieszkańców Rosja zagarnęła w sumie 62% terytorium i 45% ludności, Prusy - 20% ziem i 23% ludności, Austria - 18% terenów i 32% populacji. Przyczyn upadku I Rzeczpospolitej jest wiele. Na pierwszy plan wysuwają się agresywna polityka państw ościennych jak i brak wyobraźni i bezmyślność polskiej szlachty, a szczególnie magnaterii oraz wady ustrojowe. Kiedy Rosja, Prusy i Austria wzmacniały się militarnie na terenach Polski pogłębiał się kryzys gospodarczy, a kraj daremnie oczekiwał reform. Rozważając to zagadnienie musimy się cofnąć daleko przed okres panowanie Stanisława Augusta, aż do początku XVIII wieku. Problematyka ta jest bardzo złożona i wymaga głębokiej analizy, ale nie można zapomnieć o jednym. Choć unicestwiliśmy się po części własnymi rękami, to nigdy nie pogodziliśmy się z utratą niepodległości. Nastał okres 123 lat walki o odzyskanie swojego miejsca w Europie. Katalog Alicja Stromska, 2014-04-28Nowa Wieś LęborskaUroczystości, ScenariuszeScenariusz apelu z okacji Święta Niepodległości Scenariusz uroczystości szkolnej z okazji Święta Niepodległości Opracowała Alicja Stromska ZS w Garczegorzu Dekoracje: Na stelażu głównym napis na bordowym tle – Polsko , nie jesteś Ty już niewolnicą!, Orzeł (duży format) niosący w szponach łańcuch- symbol zniewolenia (wycięty z białego papieru), krzyż z brzozy, pod krzyżem wśród usypanych liści zdjęcie Legionisty Uczniowie stoją w dwóch grupach na wprost siebie ( grupa dziewcząt i grupa chłopców), po bokach sceny. Przebieg uroczystości: "Wojenko, wojenko" - melodia •Prowadzący: Obchodzimy dzisiaj niezwykłą uroczystość. 93 lata temu Polska odzyskała niepodległość. Nie zawsze na naszej ziemi mogła rozbrzmiewać polska mowa i powiewać biało – czerwona flaga. Pod koniec XVIII wieku trzy państwa – Prusy, Rosja i Austria dokonały rozbiorów i Polska na 123 lata zniknęła z mapy Europy, zakuta w łańcuch niewoli. Przez 123 lata zaborcy próbowali narzucić Polakom swoją kulturę, język, obyczaje i religię Miała Polska biedę Z sąsiadami trzema Zabrali nam ziemię i krzyczą: Nie ma Polski, nie ma! •W takt muzyki wprowadzającej w dramatyzm sytuacji Polaków i Polski- Na scenie pojawia się trzech uczniów przebranych za czarne kruki, między skrzydłami nazwy państw zaborczych. Krążą wokół Polski uczniowie reprezentujący 3 zaborcze państwa rozdzierają mapę Polski między siebie – inscenizacja. Triumfalnie schodzą ze sceny. Podchodzą trzykrotnie - w symboliczny sposób ukazują trzy rozbioru Polski. W tle muzyka F. Chopina-Etiuda c-moll "Rewolucyjna". •Z drugiej strony sceny staje dziewczyna symbolizująca Polskę. Ubrana w długą, białą suknię w koronie na głowie, w dłoniach trzyma królewskie jabłko i berło. •NARRATOR II Oto przed nami nasza Ojczyzna – Polska, wolna, niezależna, w koronie na głowie, z berłem i jabłkiem. Jednak zbierają się nad nią ciemne chmury, nadchodzą trudne chwile. • W tle słychać uderzenia werbla. Kruki krążą wokół Polski i zabierają jabłko. •Jest rok 1772 – pierwszy rozbiór Polski. Rosja, Austria i Prusy zagarnęły ogromne obszary Rzeczypospolitej. •POLSKA Uderzcie w dzwon, w Zygmunta Dzwon na trwogę! Niech szczyty Tatr w dal rzucą święty zew! Narodzie – wstań i zemsty nieś pożogę! W tyranów dom. Niech płynie krew! •Pojawiają się dwa kruki – Rosja i Prusy, krążą wokół Polski i zabierają jej berło. •Rok 1793 – drugi rozbiór Polski stał się faktem. Wzięły w nim udział Rosja i Prusy. Polacy pod wodzą Tadeusza Kościuszki podejmują próbę odzyskania utraconej wolności. Niestety, okazała się ona daremna. •NARRATOR I (grzmoty: Trzej zaborcy zdejmują koronę i kładą ją u stóp Polski. Związują też ją łańcuchem. ) Nastąpił rok 1795 – trzeci rozbiór Polski, oznaczający całkowitą likwidację państwa polskiego. •NARRATOR II Stało się. Po blisko 700 latach od chwili narodzin państwa polskiego, po licznych triumfach, po latach potęgi, trzej sąsiedzi rozerwali Polskę na troje. Wierzyli, iż na zawsze zniszczą dzieło Piastów i Jagiellonów. Zapomnieli jednak, że Polska to przede wszystkim naród, wraz ze swą historią, kulturą i świadomością swych korzeni. One to pozwalają trwać w najcięższych próbach. •Fragment pieśni „ Boże , coś Polskę” ( wysłuchanie nagrania magnetofonowego w wykonaniu chóru ) „ Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki, Otaczał blaskiem potęgi i chwały, Coś ją osłaniał tarczą swej opieki, Od nieszczęść, które pognębić ją miały. - Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie.” •Wiersz w wykonaniu dwojga uczniów (pozostają na środku sceny) „Opowiedz nam, moja Ojczyzno...” O Polsko! Święte Twe imię Po cichu i po kryjomu Z trwogą za siebie i innych Szeptano w ojców mych domach. Prawdziwe jakieś nieprawdy Opowiadano o Tobie Mówiono, że jesteś świętą, Mówiono, że leżysz w grobie. (Edward Słoński: „Ta co nie zginęła”). •Narrator: Zaborcy z wielka siłą zaczęli zniemczać i rusyfikować Polaków .W tej sytuacji każdy dom musiał być twierdzą polskości. Rodzice dbali by dzieci mówiły po polsku, znały polską historię i przestrzegały polskich obyczajów. Uczono je miłości do Ojczyzny i szacunku do bohaterów narodowych. Kto był wtedy prawdziwym Polakiem? •Recytacja czterech uczniów, wiersz „ Prawdziwy Polak”: I. To rodzic, który był przykładem dla swoich dzieci, II. To nauczyciel, który uczył polskiego mimo zakazu zaborców, III. To ksiądz, który dbał o wiarę chrześcijańską, IV. To żołnierz, który musiał służyć w armii carskiej, ale pamiętał, że jest Polakiem. •NARRATOR Naród polski podjął walkę z wrogiem. •Motyw muzyczny pieśni „Pożegnanie” – pieśń anonimowa z 1830 roku - (taśma magnetofonowa) podczas, którego chłopcy- powstańcy wyruszający do walki, inscenizują pożegnanie z rodziną , ukochaną i domem rodzinnym( obie grupy przemieszczają się po scenie i wracają na swe poprzednie miejsca wraz z zakończeniem utworu). Odśpiewanie pieśni „ Pożegnanie ” - część pierwszą śpiewają chłopcy, część drugą dziewczęta: I. Bywaj, dziewczę, zdrowe: Ojczyzna mnie woła! Jadę za kraj walczyć wśród rodaków koła; I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga, Nigdy nie zapomnę jak mi jesteś droga. Po cóż ta łza w oku, po cóż serca bicie? Tobiem winien miłość , a Ojczyźnie życie! Pamiętaj, żeś Polka, że to za kraj walka, Niepodległość Polski to twoja rywalka. I choć przyjdzie zginąć w ojczystej potrzebie, Nie rozpaczaj dziewczę, zobaczym się w niebie. II. Czuję to, bom Polka; Ojczyzna w potrzebie, Nie pamiętaj o mnie, nie oszczędzaj siebie, Kto nie zna jej cierpień i głos jej przytłumi Nie godzien miłości i kochać nie umie. Nie mów o rozpaczy bo to słabość duszy, Bo mię tylko jarzmo mego kraju wzruszy. Gdzie bądź się spotkamy, spotkamy się przecie: Zawsze Polakami, chociaż w innym świecie. •NARRATOR Początek XIX wieku. Nadzieja świta w sercach Polaków. Napoleon Bonaparte gromi kolejne koalicje, rozbija armie zaborców. U jego boku walczą Legiony Polskie, które utworzył w1797 roku Henryk Dąbrowski. Z miłości do Ojczyzny, tęsknoty i wiary w jej wskrzeszenie Józef Wybicki pisze pieśń dla wojska, która później stała się naszym hymnem narodowym. •RECYTATOR Jeszcze Polska nie umarła, Kiedy my żyjemy, Co nam obca moc wydarła, Szablą odbijemy. Marsz, marsz Dąbrowski, Do Polski z ziemi włoskiej, Za twoim przewodem Złączem się z narodem. Na to wszystkich jedne głosy: „Dosyć tej niewoli! Mamy racławickie kosy, Kościuszkę Bóg pozwoli.” •NARRATOR (werbel) Rok 1815 – Waterloo… Koniec Napoleona i polskich nadziei z nim związanych. Mówiono, że Polska pozostała w grobie. •RECYTATOR Lecz Polska żyje w grobie, I wstanie w wiosny dobie! Choć oczy jej zamknięte, Choć usta niemo ścięte- Choć ostrzem pierś przebita, Powstanie – gdy zaświta! ( M. Konopnicka, Trzeci rozbiór ) •NARRATOR I Ledwie ucichły echa walk napoleońskich, Polacy znów powstali z nadzieją na odzyskanie niepodległości. (werble ) Listopad 1830…Wybucha powstanie, które niestety kończy się klęską. •NARRATOR I ( werbel ) Rok 1846 – Powstanie Krakowskie •NARRATOR II ( werbel ) Rok 1848 – Powstanie Wielkopolskie •NARRATOR I ( werbel ) Rok 1863 – styczeń, wybucha kolejne wielkie powstanie : siły powstańcze chcą pokonać wielką armię. Świat zadaje sobie pytanie, czy to w ogóle możliwe? •RECYTATOR Polska! O, ileż w jednym słowie Może się zmieścić wielkiej treści, Ile rozpaczy i boleści, Nikt nie wyliczy, nikt nie powie, Chyba że tylko polskie serce, Co wiek przetrwało w poniewierce I zniosło takich mąk bezedno, Od których zda się, gwiazdy bledną… ( S. Długosz, Trzeba pieczętować krwią) •NARRATOR Powstania nie udało się uratować. Rozpoczął się okres krwawych prześladowań. Na znak żałoby narodowej kobiety ubierały się na czarno. Zamiast klejnotów nosiły bransolety z żelaza w formie kajdan. Wzmagały się represje ze strony zaborców, zakazano używania języka polskiego, chcąc wynarodowić Polaków •Na środek sceny wychodzą 3 dziewczęta ubrane w czarne suknie, jedna prowadzi małe dziecko ( uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej). Wiersz „ Czarna sukienka” K. Gaszyński I .Schowaj matko suknie moje, perły, wieńce z róż, Jasne szale, świetne stroje – to nie dla mnie już! II. Kiedyś jam kwiaty, stroje lubiła, Gdy nam wolności wytryskał zdrój, I i II razem Lecz gdy do grobu Polska wstąpiła Jeden mi tylko przystoi strój - czarna sukienka. I. Narodowe nucąc śpiewki, widząc szczęścia świt, Kiedym szyła chorągiewki do ułańskich dzid, Wtenczas mnie kryła szata godowa. II. Lecz gdy wśród bitwy zginął brat mój, Kulą przeszyty w polach Grochowa, I i II razem Jeden mi tylko przystoi strój - czarna sukienka. •Wiersz „ Polska – moja Ojczyzna” M. Konopnicka (matka zwraca się do dziecka) A jak ciebie kto zapyta: Kto ty taki, skąd ty rodem? Mów, żeś z tego łanu żyta, Żeś z tych łąk, co pachną miodem. Mów, że jesteś z takiej chaty, Co Piastowską chatą była, Żeś z tej ziemi, której kwiaty Gorzka rosa wykarmiła. (rozmowa matki z dzieckiem ) – wiersz „ Polak mały” Matka: Kto ty jesteś? Dziecko: Polak mały. Matka: Jaki znak Twój? Dziecko: Orzeł biały. Matka: Czym twa ziemia? Dziecko: Mą Ojczyzną. Matka: Czym zdobyta? Dziecko: Krwią i blizną. Matka: Czy ją kochasz? Dziecko: Kocham szczerze. Matka; A w co wierzysz ? Dziecko: W Polskę wierzę. •NARRATOR I Ileż siły trzeba było, by przetrwać kolejną klęskę. Lecz bolesne rany zdawały się hartować polskie serca ku dalszej walce, którą prowadzili nie tylko żołnierze, lecz także rodziny, które były stróżami polskości, nauczyciele, którzy uczyli polskiego, księża, którzy bronili wiary. Dbano, by dzieci mówiły po polsku, wychowywano je w duchu patriotyzmu i odważnie śpiewano: • Odśpiewanie „ Roty” M. Konopnickiej wszyscy powstają z miejsc. Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy. Nie damy, by nas gnębił wróg... - Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdza nam będzie każdy próg... - Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz Ni dzieci nam germanił. Orężny stanie hufiec nasz, Duch będzie nam hetmanił. Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg... - Tak nam dopomóż Bóg! •NARRATOR II (werble) I zabrzmiał złoty róg! W 1914 roku wybucha Pierwsza Wojna Światowa pomiędzy Rosją, a Niemcami i Austrią. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły z sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci, którzy żyli w zaborze rosyjskim walczyli po stronie Rosji. Ci z zaborów niemieckiego i austriackiego po stronie przeciwnej. Polacy odziani w mundury wrogich armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie. •Recytacja Podzielił nas, mój bracie zły los i trzyma straż w dwóch wrogich sobie szańcach patrzymy śmierci w twarz. W okopach, pełnych jęku, wsłuchania w armat huk, stoimy na wprost siebie ja- wróg twój, ty – mój wróg! Las płacze, ziemia płacze, cały świat w ogniu drży ... W dwóch wrogich sobie szańcach Stoimy – ja i ty. •Zaledwie wczesnym rankiem Armaty zaczną grać, Ty świstem kul morderczym O sobie dajesz znać I wołasz mnie i mówisz: To ja, twój brat... twój brat!. •A gdy mnie z dala ujrzysz od razu bierz na cel i do polskiego serca moskiewska kulą strzel. Bo wciąż na jawie widzę i co noc mi się śni, że ta, co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi. Prowadzący: Jedność zaborców jest rozbita… W sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi wyzwolenie. Do walki ruszają Legiony była już coraz bliżej. Legioniści Piłsudskiego, niosąc Polsce upragnioną wolność tak śpiewali: Na stos, na stos, rzuciliśmy swój życia los. W tle mruczando My, Pierwsza Brygada. •Piosenka „ Marsz Pierwszej Brygady ”A. Hałaciński, T. Biernacki: Legiony to – żołnierska nuta Legiony to – ofiarny stos Legiony to – żołnierska buta Legiony to – straceńców los! My Pierwsza Brygada Strzelecka gromada Na stos rzuciliśmy – swój życia los, Na stos, na stos... O, ile mąk, ile cierpienia, O, ile krwi, wylanych łez Pomimo to – nie ma zwątpienia Dodawał sił wędrówki kres! Krzyczeli, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć – to móc! Leliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi Wódz. •Wiersz „ Poszedł Jaś na wojnę” S. Aleksandrzak ( krótka scenka – na środku sceny siedzi Staruszka, jest smutna i przygnębiona; w głębi Narrator i Wiatr : Narrator: Poszedł Jaś na wojnę , do domu nie wrócił. Mateńka wciąż czeka, Martwi się i smuci. Pyta wciąż staruszka, pyta niespokojnie: Staruszka: -- Czemu Jaś nie wraca? Już przecie po wojnie. Narrator: Przywiał wiatr z daleka, szumem matkę wita. Staruszka: - Nie widziałeś Jaśka? Narrator : Staruszka go pyta. Wiatr: Mateńko, mateńko, Jaś , dzielny żołnierzyk na cmentarzu polnym, w obcym kraju leży... Poległ Jasio, poległ, hen! w dalekim świecie. Wiosna mu na grobie z kwiatów wieńce plecie. Narrator: Wiatr żałośnie świsnął, pobiegł w swoją stronę... staruszce łzy płyną, choć śpiewa skowronek. Wiatr: Nie płacz matko, nie płacz! Narrator: Szepcze z wiatrem pole, Wiatr : Twój syn jak bohater za Ojczyznę poległ. (Staruszka pozostaje w pozycji siedzącej na środku sceny przy zdjęciu Legionisty, płacze ocierając łzy chusteczką; Narrator i Wiatr oddalają się). Motyw muzyczny piosenki „ Białe róże” ( taśma magnetofonowa, wersja słowno – muzyczna) w trakcie , którego dziewczyna z białą różą w dłoni chodzi po scenie, składa różę matce Jasieńka i sprowadza ją ze sceny): Rozkwitały pąki białych róż, Wróć do domu mój Jasieńku wróć. Wróć , ucałuj , jak za dawnych lat bywało, Dam Ci za to róży najpiękniejszy kwiat... •Prowadzący: 11 listopada 1918 roku podpisano zawieszenie broni. Skończyła się I wojna światowa. W Warszawie Rada Regencyjna przekazała pełna władze Józefowi Piłsudskiemu, który został Naczelnikiem Państwa. Tak odrodziła się i powstała II Rzeczpospolita. • Wiersz „Polsko, nie jesteś ty już niewolnicą” – L. Staff ( recytuje jeden uczeń): Polsko, nie jesteś ty już niewolnicą ! Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem, Na, którym z lochu, co był twa stolicą Lat sto, swym własnym dźwignęłaś duchem.(...) Uczniowie zdejmują łańcuchy Dzisiaj wychodzisz po wieku z podziemia, Z ludów jedyny ty lud czystych dłoni, Co swych zaborców zdumieniem oniemia, Iż, tym zwycięża jeno, że się broni. Żadne cię miana nad to nie zaszczycą, Co być nie mogło przez wiek twa ozdobą! Polsko, nie jesteś ty już niewolnica! Lecz czymś największym, czym być można: Sobą! Piosenka: „Jak długo w sercach naszych” Opracowano na podstawie źródeł z Internetu- Alicja Stromska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

polska o ileż w jednym słowie może się zmieścić